Kiła to choroba wywołana przez bakterię – krętka bladego (Treponema pallidum). Kiła jest zakażeniem przenoszonym przez kontakty seksualne zarówno analne, oralne jak i dopochwowe, a nawet przez kontakt ze skórą ze zmianami chorobowymi. Kiła należy do grupy chorób najczęściej przenoszonych drogą płciową i ma charakter przewlekły. Warto pamiętać o tym, że może ona wielokrotnie zwiększać ryzyko zakażenia HIV.
Zdecydowanie najczęstszą drogą przenoszenia krętka są kontakty seksualne z osobą zakażoną. Bakterie mogą wniknąć do organizmu przez uszkodzoną skórę, poprzez krew, łożysko i błony śluzowe. Okazuje się, że zdecydowanie rzadszą, ale również możliwą drogą zakażenia jest pocałunek z osobą zakażoną lub kontakt z wydzieliną, w której obecne są krętki.
W zasadzie główną przyczyną jest podejmowanie aktywności seksualnej z różnymi partnerami, bez zastosowania odpowiedniego zabezpieczenia w postaci prezerwatywy – również w przypadku stosunków oralnych, jak i analnych.
Symptomy różnią się w zależności od konkretnych etapów choroby. Kiła wczesna obejmuje okres od momentu zakażenia do około dwóch lat i dzieli się ją na kiłę pierwotną i wtórną.
O objawach kiły późnej mówi się zazwyczaj po upływie dwóch lat od momentu zakażenia. Powoduje upośledzenie funkcji narządów wewnętrznych w obrębie różnych układów. Najczęściej jednak dotyka układu nerwowego i sercowo-naczyniowego. Późna postać kiły często pozostaje utajona i przez długi czas może nie powodować żadnych objawów. Jednak pomimo braku występowania konkretnych objawów, kiła wpływa na funkcjonowanie całego organizmu.
W wielu przypadkach kiła może przechodzić bezobjawowo lub stopniowo zanikać, pomimo, że infekcja się utrzymuje. Wiele osób, z tego powodu nie wie, że choruje, a przez to, że nie są leczone zakażają swoich partnerów. Wczesne postawienie diagnozy odgrywa rolę w procesie leczenia, ponieważ odpowiednio wcześnie wykrytą kiłę można wyleczyć z powodzeniem.
W diagnostyce stosuje się testy laboratoryjne (badania przesiewowe), dzięki którym możliwe jest wykrycie przeciwciał skierowanych przeciwko antygenom bakterii wywołujących kiłę. Badanym materiałem jest krew. Przeciwciała są w niej obecne po upływie około 5-6 tygodni od momentu zakażenia. Jeżeli wykonuje się badanie przed upływem tego czasu, możemy mieć do czynienia z wynikiem fałszywie ujemnym, gdyż antygeny jeszcze nie pojawiły się we krwi.
Odpowiednio wczesna prawidłowa diagnoza stanowi podstawę do podjęcia ukierunkowanego leczenia. Najlepsze efekty uzyskuje się kiedy terapia zostanie wprowadzona we wczesnym stadium choroby. Na podstawie badań laboratoryjnych (tzw. testów potwierdzenia, wykonywanych, gdy wynik testu przesiewowego jest dodatni lub gdy wcześniej chorowaliśmy już na kiłę) lekarz dobierze odpowiednią antybiotykoterapię. Niestety, jeśli kiła przejdzie w późniejsze fazy rozwoju, jej wyleczenie może okazać się niemożliwe. Z tego względu warto zdecydować się na przeprowadzenie badań przesiewowych i uchronić się przed skutkami zdrowotnymi, jakie niesie za sobą zakażenie kiłą. W leczeniu kiły najczęściej wykorzystywanymi antybiotykami są: debecylina, penicylina, tetracyklina, doksycyklina i erytromycyna.
Jeśli podejrzewasz zakażenie kiłą, wykonaj badania przesiewowe. W przypadku pozytywnych wyników należy umówić konsultację u specjalisty w dziedzinie wenerologii (dermatolog).
!!!
Ważne jest, aby powiadomić swoich partnerów seksualnych o infekcji oraz wstrzymać się od uprawiania seksu do czasu wyleczenia choroby.
Zarówno nieleczona, jak i nieprawidłowo leczona kiła może po wielu latach powodować poważne zaburzenia ruchowe, umysłowe, problemy ze strony narządu wzroku oraz serca.
Rutynowemu badaniu na obecność krętków kiły powinny poddać się kobiety w ciąży, ponieważ dla krętków kiły łożysko nie stanowi skutecznej bariery. Jeśli nie zostanie podjęte leczenie, może dojść do poronienia. Pierwsze objawy skórne kiły mogą wystąpić od trzeciego tygodnia życia dziecka. Kiła wrodzona należy do chorób wielonarządowych, a zmiany mogą dotknąć m.in. stawów i kości. Inne rodzaje kiły wrodzonej mogą ujawnić się po upływie drugiego, a nawet piątego roku życia dziecka. Może powodować upośledzenie funkcjonowania układu nerwowego, narządu wzroku oraz słuchu.
Podstawowym działaniem będzie zachowanie odpowiednich środków ostrożności. Przede wszystkim chodzi o unikanie ryzykownych kontaktów seksualnych i stosowanie prezerwatywy. Nie bez znaczenia pozostaje także zachowanie higieny narządów płciowych po stosunku. Biorąc pod uwagę inne możliwe drogi zakażenia kiłą, należy zwrócić uwagę na ostrożność personelu medycznego w czasie wykonywania badań laboratoryjnych.
Działająca na terenie miasta Warszawa Poradnia Specjalistyczna Chmielna Express dysponuje nowoczesnym laboratorium diagnostycznym. To pozwala nam oferować kompleksową pomoc diagnostyczną w zakresie badań laboratoryjnych. Pobieramy materiał do badania i przeprowadzamy niezbędne analizy. Jednym z dostępnych badań jest badanie na kiłę. Badanie na kiłę kierujemy do osób szczególnie narażonych na infekcje i choroby przenoszone drogą płciową – STI (sexually transmitted infection). W zależności od prowadzonego stylu życia badanie na kiłę powinno być przeprowadzane w ramach regularnej profilaktyki zdrowia.
Ze względu na lokalizację placówki ofertę badań laboratoryjnych kierujemy przede wszystkim do mieszkańców Stolicy oraz regionu. W razie pytań lub wątpliwości pozostajemy do dyspozycji. Najszybszą drogą uzyskania odpowiedzi na Państwa pytania jest kontakt telefoniczny z placówką.