ZIARNICA WENERYCZNA PACHWIN (LGV)
LGV, czyli ziarnica weneryczna pachwin, to przewlekła infekcja układu limfatycznego wywoływana przez bakterię Chlamydia trachomatis. Atakuje narządy płciowe i pachwinowe węzły chłonne. Leczona ziarnica nie jest groźna, natomiast w przypadku braku leczenia może dojść do powikłań nawet po wielu latach od zakażenia. Jakie są objawy LGV, na czym polega diagnostyka i kto znajduje się w grupie ryzyka?
Przyczyny zakażenia LGV i drogi transmisji
Ziarnica weneryczna pachwin przenosi się w trakcie stosunków seksualnych, zarówno dopochwowych, analnych, jak i oralnych. Dokładnie do zakażenia dochodzi poprzez kontakt z błonami śluzowymi lub skórą osoby zakażonej (obszar, na którym obecne są bakterie). Na zakażenie szczególnie narażone są osoby zakażone wirusem HIV, a dodatkowo zamieszkujące na obszarach endemicznych występowania choroby tj. Afryka, Azja Południowo-Wschodnia, Ameryka Środkowa i Południowa. Zarówno objawy, jak i samo zakażenie częściej występuje u mężczyzn, niż u kobiet.
Warto podkreślić, że ziarnica weneryczna pachwin nie jest powodowana przez te same bakterie, które odpowiadają za wystąpienie chlamydiozy narządów płciowych. Wywołuje ją jeden z trzech serotypów: L1, L2 lub L3, czyli najbardziej zjadliwe z całej grupy chlamydii.
Diagnostyka ziarnicy wenerycznej pachwin
Podstawą stwierdzenia ziarnicy wenerycznej pachwin jest badanie fizykalne, podczas którego odczuwalne są dolegliwości bólowe okolic genitalnych. Obecne są także sączące przetoki, obrzęk sromu oraz węzłów chłonnych.
Badaniem, które zaleca się w diagnostyce zakażeń chlamydiami jest tzw. tekst amplifikacji kwasu nukleinowego (ang. NAAT), który wykrywa DNA lub RNA Chlamydia trachomatis. Jednak ze względu na ograniczoną dostępność testu NAAT, diagnoza najczęściej stawiana jest na podstawie innych badań, które również pozwalają uzyskać zadowalające wyniki. Mowa m.in. o metodzie hodowli komórkowej, wyróżniającej się wysoką swoistością.
Często wykonywanym badaniem, które pozwala potwierdzić lub wykluczyć postawioną diagnozę, jest identyfikacja obecności przeciwciał przeciwko toksynie chlamydiowej. Materiał genetyczny bakterii stwierdza się także na podstawie badania moczu lub ropnej wydzieliny z dróg moczowo-płciowych.
Leczenie ziarnicy wenerycznej pachwin
Najlepszy wyniki terapii uzyskuje się dzięki antybiotykom, po zastosowaniu których następuje pełny powrót do zdrowia. Najczęściej stosowanymi lekami są doksycyklina i erytromycyna. Odpowiednio wcześnie wprowadzona terapia sprawia, że zdecydowana większość objawów ustępuje po upływie kilku-, kilkunastu dni. Jednak zmiany skórne mogą pozostać obecne dłużej.
Należy powstrzymać się od kontaktów seksualnych aż do momentu zakończenia leczenia. Diagnostyce i profilaktycznemu leczeniu (również z zastosowaniem doksycykliny) powinni zostać poddani wszyscy partnerzy seksualni osoby zakażonej z ostatnich trzech miesięcy. Ponadto należy pamiętać, że przebycie choroby nie daje odporności przed kolejnym zakażeniem.
Powikłania nieleczonej ziarnicy wenerycznej pachwin
Jeżeli leczenie nie zostanie szybko wdrożone, stan pacjenta może się pogorszyć i spowodować uszkodzenia z ropną wydzieliną oraz bliznami. Możliwym następstwem ziarnicy wenerycznej pachwin jest powstawanie przetok, czyli nieprawidłowych połączeń m.in. odbytniczo-pochwowych, odbytniczo-pęcherzowych czy odbytniczo-skórnych. W efekcie może dojść np. do trudności z utrzymaniem moczu.
Przewlekły stan zapalny pozostawia blizny, będące powodem bólu podczas stosunku płciowego. Prowadzi także do zwężenia odbytu, a przez to do uciążliwych zaparć.
Innym powikłaniem ziarnicy wenerycznej pachwin jest tzw. słoniowacizna (czyli wyraźne zniekształcenie), powstająca w wyniku obrzęku limfatycznego. Dodatkowo dochodzi do nawrotów owrzodzeń narządów płciowych.
Diagnostyka zakażeń w Laboratorium Chmielna Express
Warto podkreślić, że pacjenci, u których stwierdzono ziarnicę weneryczną pachwin powinni wykonać dodatkowy pakiet badań diagnostycznych w kierunku innych chorób przenoszonych drogą płciową. LGV jest chorobą, która często pojawia się jednocześnie z innymi, np. kiłą czy rzeżączką. Z tego względu warto przeprowadzić pełną diagnostykę i tym samym uchronić siebie i swoich partnerów przed kolejnymi, często nawracającymi zakażeniami i ich powikłaniami. Wszystkie badania możecie Państwo wykonać w naszym laboratorium. Ze swojej strony gwarantujemy rzetelnie przeprowadzoną procedurę w możliwie najkrótszym czasie.
